SPEKTAKL TEATRU SZKOLNEGO POD ZIELONYM WIECZNE JAWOREM PT. „PO CO ŻONA POECIE?”

Częścią tegorocznego Święta Szkoły było również oglądanie w trzech odsłonach spektaklu teatralnego o wybitnie miłosnym i sentymentalnym charakterze okraszonego pewną dozą tajemnicy i przekory.

Reżyserem spektaklu została uczennica z klasy III A – Magda Sadowska , która z wielką determinacją i cierpliwością realizowała ten trudny projekt. Brawo dla Niej !!! Scenariusz był inspirowany piosenkami i utworami poetyckimi Agaty Budzyńskiej tworzącej w latach 80- tych.

Młodzi aktorzy zbudowali poetycki nastrój studenckiego życia tamtego okresu , wyrazili dylematy ludzi stojących u progu dorosłości i ich rozumienie miłości. Dodali odczucia współczesnych licealistów i ich zachwyty. Piosenki w wykonaniu Weroniki Śniecińskiej z kl. III A ( śpiew) i Kornela Olechno z III C ( gra na gitarze) wzruszały zarówno to dojrzalsze pokolenie odbiorców, czyli nauczycieli , jak i młodsze – naszych uczniów. Scenografia przygotowane przez Annę Szkodzińską z kl. II G , a szczególnie niesamowite Jej aniołki dopełniały całości.

Cieszy nas fakt, że widzowie weszli w artystyczne interakcje, zwłaszcza klasy pierwsze i stworzyli spektakularne iluminacje świetlne.

Po trzecim spektaklu aktorzy klas maturalnych przekazali symboliczny klucz do naszego teatru popsologicznego młodszym i wygłosili hymn na cześć sztuki i artystów pt. „Evviva l’arte” . Było wzruszająco, ale i smutno (kolejny etap działalności teatru już za nami”.

Na koniec proponuję refleksję związaną z tytułem tegorocznej sztuki wystawionej na Święto Szkoły - „Po co żona poecie” ???

By była muzą, inspiracją i wsparciem dla poety.

Z drugiej jednak strony : po co żona poecie, skoro artysta służy tej jedynej i rzeczywiście niezbędnej , doskonałej i nieśmiertelnej – SZTUCE.

Beata Żamojda